Mayerly en Fredy arriveerden in het opvangcentrum in Ipiales, nadat ze van Venezuela naar de Colombiaanse grens met Ecuador waren gelopen. Ze kwamen aan met hun dochter Juliana (4) en zoon Wilbert (2). Tijdens de reis werden ze gedwongen om nachten in de open lucht door te brengen en hadden ze nauwelijks genoeg te eten.
De dagen in de opvang brachten hun glimlach en fysieke kracht terug, bij hen en vooral bij hun kinderen. Mayerly “Voordat ik op deze plek aankwam, dacht ik dat het anders zou zijn, dat we op de grond moesten slapen, dat we het koud zouden hebben, maar zo is het helemaal niet. We krijgen drie maaltijden per dag en onze kinderen hebben ruimte om te spelen, te leren, plezier te hebben en te herstellen. Ik ben erg dankbaar, omdat we onze zoon Wilbert ook naar de dokter hebben kunnen brengen. Hij krijgt extra vitamines en speciale voedsel om aan te sterken.”
Hoop op een beter leven
In de zes dagen dat de familie in de tijdelijke opvang verbleef, konden ze weer op krachten komen en nadenken over hun toekomst, hun bestemming en hun nieuwe levensplannen. Ecuador wacht en de familie hoopt op een beter leven.
