Steeds meer mensen nemen een goed doel op in hun erfenis. Omdat ze het belangrijk vinden dat er ook na hun overlijden wordt doorgewerkt aan hun idealen. Jurja Kammeijer (71) besloot SOS Kinderdorpen een mooie plek in haar testament te geven. “Na het overlijden van mijn partner heb ik dit vijf jaar voor me uitgeschoven, maar nu is het moment.”
Hoe is de relatie met goede doelen ontstaan?
Jurja: “Mijn inmiddels overleden vrouw Joke en ik hebben altijd gezegd dat we graag kinderen en gezinnen willen steunen in gebieden waar het minder gaat dan hier. Wij hebben beiden nooit de behoefte gehad aan eigen kinderen. We zaten in het onderwijs dus hadden bijna iedere dag al een hok vol!”
Hoe zijn jullie met SOS Kinderdorpen in aanraking gekomen?
“Het staat me bij dat we eind jaren zeventig ergens zagen dat jullie actief waren in Zuid-Amerika. Dat jullie straatkinderen in een familiesetting opvingen. Toen zeiden we tegen elkaar: ‘Wat heerlijk dat die moeders er zijn’. Vanaf dat moment zijn we SOS Kinderdorpen gaan steunen. Het gegeven dat ‘als er geen familie meer is, er een familie wordt gecreëerd’ vind ik geweldig.
Samen met Joke besloot u later ook aan SOS Kinderdorpen na te laten. Hoe kwam u tot dat besluit?
“Bijdragen aan veiligheid en geborgenheid van kinderen is wat wij in ons werk met heel ons hart gedaan hebben en wat ik ook na mijn dood wil blijven doen. Ik heb al veel van de wereld gezien en ga geen grote reizen meer maken. Ik heb ook geen familie die het geld hard nodig heeft. Dus blijft er genoeg over om na te laten. Toen ik las dat SOS ook kan optreden als executeur, heb ik contact met jullie opgenomen. Het is een fijne gedachte dat ik met het financiële stuk mijn familie niet hoef te belasten. Ik leef in de overtuiging dat geven en ontvangen hetzelfde is. Jullie zorgen ervoor dat ik zeker weet dat wat ik geef, goed terechtkomt. Namelijk bij de kinderen en families die het nodig hebben. Die wetenschap, dat is ook een geschenk voor mij.”
Meer weten over nalaten? Klik hier voor meer informatie of om de brochure aan te vragen.
