De onbreekbare band met haar SOS moeder
Hun foto uit 2009 werd het symbool van de hechte band tussen moeder en kind, tussen SOS moeder Lucy en dochter Busi, toen vijf jaar oud. Het kleine meisje is inmiddels uitgegroeid tot een sterke, slimme en vrolijke meid. De hechte band is er nog altijd. Busi: “Mijn moeder is de beste, ik ben zo blij dat ze er altijd voor me is en op me let.”
Vertrouwen
“Het moment dat ik Busi voor het eerst in mijn armen had, herinner ik me als de dag van gisteren”, vertelt Lucy. “Busi was bijna anderhalf en was er niet goed aan toe; ze was ondervoed, kon nog niet staan en geen woordjes zeggen. Ze was als een baby van zes maanden. Ik moest sterk voor haar zijn als haar nieuwe moeder. Ze moest mijn gezicht leren kennen, mij herkennen als haar moeder, mij leren vertrouwen en weten dat ik haar niet in de steek zou laten.”
“Twee jaar lang liep ik de deur plat bij de dokter voor behandelingen en medicatie. Ze kon geen vast voedsel eten, dus ik maakte papjes voor haar zodat ze langzaam aan gezond voedsel kon wennen. En toen kwam ineens de omslag: ze begon te lopen en te kletsen. Ze werd de Busi zoals we haar nu kennen: gezond, sterk en vrolijk.”
‘Ik doe alles in mijn macht om haar te laten slagen in het leven.’
Lucy, SOS moeder in Zuid-Afrika
Lucy merkte al snel dat Busi een pienter meisje is. “Op de kleuterschool blonk ze in alles uit. Puzzels, spelletjes, haar werkjes: ze was accuraat, snel, scherp én neemt graag de leiding. Niet alleen op school, maar ook thuis. Zo neemt ze haar jongere broers en zussen graag mee op sleeptouw.”
“Ik vind school het leukste dat er is”, vertelt Busi. “Ik heb veel vrienden en haal altijd goede cijfers. Op dit moment zit ik in de zesde klas. Ik ben heel goed in wiskunde, mijn favoriete vak, en natuurwetenschappen vind ik ook erg leuk. Daarnaast zit ik in het school voetbal- en netbal (variant volleybal, red.) team. Ik vind het leuk om bij een schoolteam te horen en sportprijzen te winnen met mijn school.”
Onbreekbare band
“Busi heeft lang gedacht dat ik haar biologische moeder was. Onze band was, en is, zo sterk. Ik zie haar ook als mijn eigen kind. Toen ze een jaar of negen was, heb ik verteld dat ik niet haar echte moeder ben. Ik heb uitgelegd waarom ik voor haar zorgde en niet haar eigen moeder.” Een SOS medewerker heeft de biologische moeder en familie van Busi in 2014 kunnen traceren. Busi: “Mijn moeder heeft een mentale ziekte. Ik denk wel dat ze me herkent en probeer zo veel als mogelijk een band met haar op te bouwen. Als ik haar bezoek, let mijn tante op me. Ik ben blij dat ik mijn moeder ken, maar Lucy ís mijn moeder.”
Busi en moeder Lucy wonen in SOS kinderdorp Nelspruit, Zuid-Afrika.
Help een kind als Busi! Start een eigen inzamelingsactie of doneer.
