Met jeugdwerkgelegenheidsprogramma Sangue Novo
De 22-jarige Maimuna begon begin 2019 aan haar training tot kleermaker. “Ik zag op TV een item over het programma en het sprak me meteen aan. Mijn ouders zijn overleden toen ik 12 was, sindsdien zorgen mijn vier oudere broers voor me. Ik kon niet meer naar school en zat eigenlijk vast in huis. Mijn broers zagen niets in het programma, ontmoedigden me en zeiden dat ik het niet zou redden. Ze wilden me geen geld geven voor het vervoer naar het trainingscentrum. Maar ik heb doorgezet.” De op het oog bedeesde vrouw richt zich op, strijdvaardigheid klinkt door in haar stem. “En nu kan ik laten zien dat ze het fout hadden. Ik heb veel geleerd, ik ben goed in kleermaken -het liefst Afrikaanse kleding- en ik wil, nee ik gá mijn eigen bedrijfje starten.”
Doorzetten
Ook Nency (28) is tot op het bot gemotiveerd om de training met goed gevolg te voltooien. “Ik heb de basisschool niet kunnen afmaken, mijn ouders konden het lesgeld niet meer opbrengen. Toen ik 16 was zijn ze overleden, vanaf dat moment woon ik bij mijn zus. Haar man overleed niet veel later en we moesten onszelf zien te redden. We hadden allebei vrijwel geen onderwijs genoten en probeerden met klusjes wat geld bijeen te schapen om te overleven.”
Tijdens het cashew-seizoen werkte Nency bij een vrouw op het land, die haar wees op Sangue Novo. “Ik denk dat ze in me geloofde, mijn doorzettingsvermogen zag. Ik heb me aangemeld en werd aangenomen. Ik heb eerst een alfabetiseringscursus gevolgd en nu volg ik de training ‘huishouding’. Dat was niet mijn eerste keus. Want ik wilde eigenlijk een koksopleiding doen. Die bieden ze hier niet aan, omdat een opleidingscentrum in de stad deze al aanbiedt, alleen heb je daar een diploma voor nodig. Ik heb de knop omgezet en ga ervoor. Als ik deze training heb afgerond, ga ik op zoek naar een baan. Bijvoorbeeld in een hotel of bij iemand thuis. Het geld dat ik dan verdien, gebruik ik voor een vervolgopleiding. Dan ga ik overdag werken en ’s avonds naar school. Om vervolgens alsnog de koksopleiding te volgen. Of een accountantsopleiding. Ik ben er nog niet uit, maar het gaat me lukken.”
Geloof in succes
In het trainingslokaal voor de schoonheidsspecialisten/ nagelstylisten, ontmoeten we Malaquias. Als enige man tussen de vrouwen is hij een opvallende verschijning. Hij lacht, “Ja het is niet de meest voor de hand liggende keuze, maar in overleg met één van de trainers wilde de ik de sprong toch wagen. En ik vind het leuk. Ik geloof dat ik succes kan hebben, want ik val op. Dat geeft mij misschien een extra kans. Sowieso is dit voor ons land een vrij nieuw beroep, maar onderzoek laat zien dat er vraag naar is, dus het heeft echt potentie.” Hoe zijn omgeving reageert? “Vrienden maken er soms wel grapjes over, maar daar besteed ik geen aandacht aan. Zij moeten lekker doen en laten wat zij willen, maar ik ga door.”
