Adi Soumena, 17, is een voorvechter van kinderrechten. Hij groeide op in een SOS kinderdorp in Indonesië. Onlangs vertegenwoordigde hij kinderen die in de familiegerichte zorg opgroeien. Tijdens een forum over de impact van corona, deelde hij virtueel de uitdagingen van online educatie.
“Een gebrek aan apparaten, toegang tot internet en de beperkte capaciteiten van opvoeders en zorgverleners om virtueel leren te ondersteunen, hindert miljoenen kinderen bij hun onderwijs”.
Hier vertelt hij persoonlijk over zijn ervaringen.
“Hallo, ik ben Adi Soumena, een 17-jarige middelbare scholier uit Bandung, Indonesië. Corona heeft ons, de leerlingen en studenten, hard geraakt. We gingen binnen een paar dagen van 60 naar nul, bang en ongerust over dit nieuwe virus. Scholen werden gesloten; we konden onze vrienden niet ontmoeten, met elkaar sporten en spelen. Voor onze eigen veiligheid moesten we binnen blijven. De grootste uitdaging waar wij voor stonden en in sommige gevallen ook nog voor staan, is de overstap naar afstandsonderwijs.
Problemen van online onderwijs
In theorie klinkt online onderwijs goed, maar praktisch gezien is het een nachtmerrie geweest. Er zijn veel gebieden zonder (goede) toegang tot internet. Als er verbinding is, is het signaal vaak instabiel. En dan zijn er nog andere uitdagingen. Niet iedereen heeft een smartphone, tablet of computer. Het zijn vooral de armere studenten die hierdoor onderwijs mislopen. Als iemand op de één of andere manier een mobiel apparaat weet te bemachtigen, dan staat de volgende uitdaging alweer om de hoek: het kopen van datategoed.
Daarnaast is er het probleem van de ondersteuning thuis om je lessen goed te kunnen volgen. Ouders en / of verzorgers weten misschien niet hoe ze de technologie moeten gebruiken of er is geen plek waar je goed en rustig kunt leren. En dan zij er nog de docenten. Veel van hen zijn niet technologisch onderlegd en moeten zelf dus nog leren om goed virtueel les te geven.
Onveilige thuissituatie
Studenten met een handicap ervaren nog andere problemen. Zo heb ik van meerdere mensen gehoord dat de leerinhoud niet toegankelijk is, omdat ze doof en/of blind zijn. Zij hebben gebarentolken en brailleboeken of gesproken teksten nodig.
Ik heb ook van mijn vrienden gehoord dat zij of kinderen die ze kennen, thuis geweld ervaren. Kinderen die geconfronteerd worden met de frustratie van hun ouders of die in gebroken gezinnen leven. De veiligheid van school is weggevallen, en het is heel moeilijk om je thuis in een onveilige omgeving te kunnen concentreren op je opleiding.
Goed onderwijs voor iedereen
Verantwoord en inclusief onderwijs is één van de sleutels om het onderwijs van kinderen tijdens deze pandemie te ondersteunen. Dit kan alleen worden bereikt als ouders, leerkrachten en kinderen kunnen samenwerken om een goed leersysteem te creëren. Kinderen zijn tenslotte de troef van een natie: in hun handen ligt de toekomst. Als voorvechter van kinderrechten is dit mijn oproep namens de kinderen, voor goed onderwijs voor iedereen.”
