‘Ik kijk met vertrouwen naar mijn toekomst’
Mimi begon al te werken als ‘tantie bagage’ op 6-jarige leeftijd. Tantie bagage is de naam voor meisjes van 6 tot 18 jaar die zware pakketten en tassen voor andere mensen sjouwen. Hiervoor krijgen ze een kleine vergoeding waarmee ze bijdragen aan het familie-inkomen. Het is een wijdverbreide en complexe kinderarbeidpraktijk in Ivoorkust.
Bijdragen aan het familie-inkomen
“Ik begon te werken als ‘tantie bagage’ om klanten te helpen met hun boodschappen. Soms woog de lading meer dan 50 kilogram voor een prijs van 100 frank (€ 0,15)”, vertelt de 17-jarige Mimi. “Ik werkte zes dagen per week en op een goede dag kon ik tot 1.500 francs verdienen (€ 2,29).” Net als Mimi komen de meeste tantie bagage-kinderen komen uit families met lage inkomens. Niet in staat om de eindjes aan elkaar te knopen en de noodzaak van onderwijs in te zien, halen ouders hun kinderen van school en zetten ze op jonge leeftijd aan het werk.
“Een van de grootste uitdagingen bij het aanpakken van deze kinderarbeid is het complexe web van redenen waarom de kinderen moeten werken en de onlosmakelijke band met armoede. Oorzaken kunnen verschillen per gemeenschap, zelfs per familie en zijn vaak niet te wijten aan één specifieke factor, “zegt Mamadou Diakite, hoofd van het SOS familieversterkende programma in Yamoussoukro. “Daarnaast moet er ook gezorgd worden dat de vraag naar en inzet van tantie bagage, door klanten en marktkooplui, verdwijnt.”
Noodzaak en relevantie van het project
Gelegen aan een stoffige stoep langs één van de hoofdwegen van Yamoussoukro, onderscheidt een naaiatelier zich van de talloze ijzerhandeltjes en fruitkramen. Vijf jonge mensen werken hier met hem samen, waaronder zijn dochter en twee voormalige ‘tantie bagage’. Zij verruilden hun leven van fysiek zware arbeid op de lokale markt voor leren lezen en schrijven, een beroepsopleiding en het vooruitzicht op fatsoenlijk werk.
“Toen de meisjes bij mij begonnen, was het niet gemakkelijk voor hen om hun tijd te verdelen tussen de (praktijk) lessen en hun thuis”, blikt Traore terug. “Ik merkte dat de ouders nog steeds druk uitoefenden op hun kinderen om weer als tantie bagage aan het werk te gaan. Maar naarmate de tijd verstreek, kregen de meisjes meer zelfvertrouwen en werden hun ouders ontvankelijker voor verandering.” Als één van de eerste ondernemers die het project steunt, is hij overtuigd van de relevantie.
“De eerste stap bij het aanpakken van het probleem is het identificeren van jonge meisjes die als tantie bagage werken en het overtuigen van hun families om die praktijk op te geven. Vervolgens melden we de meisje aan bij het lokale opleidings- en trainingsinstituut voor vrouwen waar ze, afhankelijk van hun opleidingsniveau, verblijven,” legt Diakite uit. “Ze volgen alfabetiseringslessen, doen kennis en vaardigheden op diverse vlakken op en volgen een beroepsopleiding. Dit vindt zowel op het instituut als bij de deelnemende bedrijven plaats. Hierdoor kunnen studenten het geleerde direct in de praktijk brengen.
“Het was moeilijk om mijn leven als tantie bagage op te geven, maar ik heb nu meer zelfvertrouwen. Over een paar jaar hoop ik mijn eigen bedrijf te starten, “zegt Mimi, kijkend naar een poster met tientallen kledingcombinaties die ze op een dag wil beheersen. “Ik kijk met vertrouwen naar mijn toekomst en die van mijn familie.” Zo zit haar tweelingzus, Nafisatou, inmiddels ook in het programma; ze volgt de kappersopleiding.
