“Denken vanuit de cliënt en het systeem, daar draait het om.” Aan het woord is Joost Donselaar, familiebegeleider van Simba Familiezorg. Echter, in het reguliere zorgsysteem vallen deze componenten om verschillende redenen geregeld tussen wal en schip. “Een tekort aan middelen -uren, mensen, opvangplekken voor kinderen- in combinatie met een veel te hoge case load, maakt dat de kwaliteit van de zorg voor kinderen en daarmee de kans op terugplaatsing in het geding komt. Bij onze methodiek staat het kind en het bieden van passende zorg centraal.”
Het verschil tussen terugkeer en uithuisplaatsing
“Ik heb meegemaakt dat een voogd anderhalf uur per week voor een casus had. Dat betekent dat je in die tijd iedereen moet spreken, rapporten opstelt en lijnen uitzet. Dat kan niet. Het gevolg is dat vaak vanuit diagnoses wordt gedacht en niet met maar over een cliënt wordt gepraat, met het gevaar dat te snel conclusies worden getrokken. Bij Simba familiezorg hebben we de noodzakelijke uren wel, tot 12 uur per week. Dat geeft ons tijd om echt contact te hebben met alle partijen; de kinderen, ouders, gezinshuisouders, jeugdbeschermers en andere hulpverleners. Tijd om door te vragen, duidelijk te krijgen wat er speelt, een compleet beeld te vormen. En dat kan een enorm verschil maken, een verschil tussen terugkeer naar de ouders of permanente uithuisplaatsing.”
“Kinderen worden niet zomaar uithuisgeplaatst. Op het moment dat dat gebeurt, hebben ze al een heel dossier waarin de jeugdbescherming meerdere situaties optekent waar het niet goed is gegaan. Dat ziet er dan heel negatief uit, want alles dat fout is gegaan, staat daar zwart op wit. Voor ouders is dat heel confronterend om te lezen, maar het maakt ook dat de werkelijkheid soms een eigen leven gaat leiden. Het is heel belangrijk dat je verder kijkt dan dat wat er op papier staat. Naar wat er wel goed ging, want niet alles gaat mis. Je moet laten zien dat er kansen zijn. Perspectief bieden dat kinderen terug naar huis kunnen keren. Een voogd heeft dat nodig om de juiste vertaalslag naar de te bieden zorg te kunnen maken.”
Verbinding maken
“Binnen Simba Familiezorg gaan we met de kinderen én de ouders aan de slag, samen onderzoeken waar het mis gaat, wat wel goed gaat en waar de hulpvraag ligt. Je moet er tussen gaan staan, verbinding maken. Dat heeft tijd nodig. De kinderen moeten centraal worden gezet. We begrijpen de emoties, maar daar moet overheen gestapt worden om verandering mogelijk te kunnen maken. In een bepaalde casus zeiden de ouders bijvoorbeeld in eerste instantie dat de kinderen moesten veranderen. Wij houden ze een spiegel voor. Want hoe kun je van je kinderen verwachten dat zij bij zichzelf gaan zoeken naar verandering, wanneer je als ouder geen verantwoordelijkheid neemt? De ouders moeten veranderen om een situatie te veranderen. Dat is pijnlijk en vaak lastig, maar wel nodig. Wij bieden de ouders dan ook intensieve pedagogische begeleiding en helpen de kinderen bij het verwerken van hun ervaringen. Om zo een kans op terugkeer naar huis mogelijk te maken. Dat kun je alleen realiseren als je de tijd hebt met mensen en die tijd hebben wij.”
