De tweeling Fadu en Seidu was nog maar elf jaar oud, toen hun moeder twee jaar geleden overleed aan borstkanker. De vader kon met zijn baan als eenvoudige werkkracht niet voor zijn in totaal zes kinderen zorgen als alleenstaande weduwnaar. Hij nam daarom de moeilijke beslissing om de drie jongsten (een drieling) naar een weeshuis te brengen, en zocht naar familieleden voor de andere kinderen.
Zo kwamen Fadu en Seidu terecht bij een tante in de Ghanese hoofdstad Accra. Maar in plaats van dat de twee jongens naar school gingen, moesten ze van hun tante werken op een bouwplaats. Het lot van hun jongere broer Ekuwa (7 jaar) was al niet veel beter: hij ging naar familie in Ivoorkust waar hij gedwongen werd te werken op een boerderij. Zo hebben we meteen twee diepgewortelde problemen te pakken in Ghana: kinderarbeid en kinderhandel. Volgens een lokale Ghanese NGO-organisatie die zich inzet voor de rechten van het kind gaat het in Ghana om jaarlijks 24.000 kinderen die van huis en haard worden weggehaald en worden gedwongen te werken in voor kinderen zeer schadelijke omstandigheden. Fadu was zich heel bewust van de situatie. “We wilden terug naar papa zodat hij ons weer naar school kon brengen.” Gelukkig kende Fadu het telefoonnummer van zijn vader nog uit zijn hoofd. “Toen mijn tante even niet oplette, heb ik papa gebeld met haar telefoon.” Met hulp van de plaatselijke kerk, waar SOS Kinderdorpen in Ghana mee samenwerkt, wist de vader van Fadu en Seidu de tweeling terug te vinden. Ze werden samen met de jongere drieling geplaatst bij de SOS familie van SOS moeder Patience in november 2018.
We are family
“Ik sta altijd klaar om kinderen van welke leeftijd dan ook op te vangen”, zegt SOS mama Patience. “Maar toen ik hoorde dat ik een drieling en een tweeling tegelijk zou krijgen, was ik wel een beetje in paniek. Kon ik dat wel? De tien jaar ervaring die ik had opgedaan bij SOS Kinderdorpen als SOS moeder leken in het niet te staan tot deze verantwoordelijke klus.” Patience verwachtte dat de jonge drieling veel zou huilen als ze bij haar zouden komen, maar niets was minder waar. “Ze waren zo lief. Ook dacht ik dat ik ze zou moeten voeden, maar ze aten helemaal zelf.” Mama Patience sliep de eerste maand met de drieling op haar kamer, zijzelf op een matrasje op de grond. “Maar toen ik ze naar hun eigen kamer verhuisde, raakten ze snel en makkelijk gewend.”
“Ze krijgen weer de kans om de kinderen te zijn die ze zijn”
Mama Patience
Supermoeder
Patience is een moeder, zoals je een moeder zou tekenen. Ze beschermt de kinderen uit haar SOS familie alsof ze van zichzelf zijn. “Ik wil dat ze weten hoe het is om een liefhebbende moeder te hebben”, voegt mama Patience toe. “Ik weet dat het moeilijk is geweest voor ze, dus ik zorg altijd dat ik ze kan troosten en aanmoedigen. De tweeling is wat oud voor de klas waarin ze zitten op school, maar ze werken heel hard. Ik hoop dat de kinderen later een mooie plek in de samenleving krijgen, dat ze hun best doen in alles wat ze doen.” Fadu zelf straalt weer. Hij kan weer dromen over een toekomst, en dat doet hij dan ook. Hij wil piloot worden en bij een luchtvaartmaatschappij werken, en Seidu wil als ingenieur robots produceren “die doen wat hij wil”. Hoewel de tweeling hun traumatische ervaring nooit zal vergeten, krijgen ze in hun nieuwe en liefdevolle SOS familie kans om hun wonden te laten helen. En om de kinderen te zijn, die ze zijn.
Wil jij kinderen zoals Fadu en Seidu steunen? Klink dan hier!
In maart 2019 kwam ook Ekuwa bij de SOS familie van mama Patience, nadat hij uit zijn penibele situatie werd gered in Ivoorkust. Alle namen van de kinderen zijn aangepast wegens privacy overwegingen
